Wśród nas coraz więcej jest osób z ograniczeniami ruchowymi wynikającymi z niepełnosprawności lub zaawansowanego wieku. Jeśli w łazience chcemy zadbać o komfort jej użytkowania przez osoby poruszające się na wózku lub o kulach - planując urządzenie takiej łazienki należy zachować szczególną dbałość i przemyśleć każdy szczegół.
W przestrzeniach publicznych kwestie łazienek dla osób niepełnosprawnych reguluje prawo budowlane z 7 lipca 1994 r. W domach prywatnych możemy pozwolić sobie na bardziej indywidualne podejście uwzględniające osobiste przyzwyczajenia, ograniczenia i preferencje.
Podstawową kwestią od której należy zacząć jest prawidłowe rozmieszczenie elementów wyposażenia, które poprzedzone musi być wyznaczeniem przestrzeni manewrowej.
W przypadku wózka inwalidzkiego minimalna przestrzeń to 150x150 cm. Wyznaczenie takiego kwadratu pozwoli na swobodne manewrowanie wózkiem i dostęp do sanitariatów.
Strefa kąpieli
Choć dla nieprzejednanych miłośników kąpieli dostępne są wanny z siedziskiem, np. ARIA Rehab firmy Besco, to idealnym rozwiązaniem jest rezygnacja z wanny i budowa strefy prysznicowej z płytek oraz zastosowanie odpływu liniowego. Nie jesteśmy wówczas ograniczeni rozmiarami dostępnych kabin, a co najważniejsze - likwidujemy progi i podjazdy. Przy budowie takiej strefy pamiętać trzeba w szczególności o zastosowaniu właściwej izolacji i zachowaniu odpowiednich spadków.
Dla zminimalizowania ryzyka upadku zastosować należy płytki antypoślizgowe. Warto też wybrać baterię podtynkową, która zajmuje mniej miejsca oraz słuchawkę na drążku pozwalającą na swobodną regulację. Składane krzesełko, poręcze i uchwyty stanowią niezbędne uzupełnienie zwiększające bezpieczeństwo i wygodę.
Strefę prysznicową możemy oddzielić od reszty łazienki stosując kabinę walk- in.
Strefa umywalki
Umywalka dla niepełnosprawnego powinna być zawieszona na wysokości od 60-80 cm od podłogi, aby misa znajdowała się powyżej kolan osoby siedzącej na wózku. Najwygodniejsze umywalki mają płaski kształt i szerokie brzegi, na których można wygodnie oprzeć łokcie. Kwestia baterii zależy od zasobności portfela. Najbardziej wymagające osoby sięgną z pewnością po baterie na fotokomórkę. Ale baterie z wygodnymi, długimi uchwytami lekarskimi także umożliwiają bezproblemową regulację temperatury i strumienia wody.
Nad umywalką, na wysokości maksymalnie 100 cm warto zamontować lustro uchylne lub lustro na wysięgniku. Oba rozwiązania pomagają ustawić taflę szkła pod najbardziej dogodnym kątem dla osoby niepełnosprawnej.
Strefa WC
Toaleta dla osoby niepełnosprawnej ma nieco inne wymiary niż toalety standardowe. Miska WC powinna być podwieszana na wysokości od 45-50 cm od podłogi czyli tyle, ile ma siedzisko wózka. Powinna być wydłużona tak, aby tylna ściana oddalona było o około 70 cm, co zapewnia dogodne umieszczenie wózka inwalidzkiego. Ważne są solidnie zamontowane boczne uchwyty wspomagające. Przy przesiadaniu się z wózka na sedes będą dźwigały ciężar naszego ciała. Dlatego istotnie jest zbadanie konstrukcji ścian, a w przypadku, gdy nie są wystarczająco wytrzymałe zastosować należy podpory zamontowane do podłogi. Komfortowym rozwiązaniem jest wybór miski WC z funkcją bidetu oraz suszenia.
Drzwi
Nie można także pominąć wymiarów drzwi. One są przecież pierwszą barierą, jaką pokonać musi użytkownik. Optymalna szerokość drzwi to 90 -100 cm. Pamiętać trzeba o niskim progu (a najlepiej jego braku) oraz poręcznej, zamontowanej na wygodnej wysokości klamce. Najlepiej, jeśli drzwi otwierają się na zewnątrz pod kątem większym niż 90 stopni.
Planując łazienkę dla osoby niepełnosprawnej musimy przede wszystkim być otwarci na indywidualne potrzeby i preferencje. Tylko tak stworzymy przestrzeń wygodną, bezpieczną z której będzie można korzystać samodzielnie.
